रविकृत रामायण

नेपाली विकिपुस्तकबाट, स्वतन्त्र पुस्तकालय

रविकृत रामायण

अथ बालकाण्ड रामायण प्रारम्भ[सम्पादन गर्नुहोस्]

।।रिटक।। न ंझेर पो तो, राम संझेछ छ तो ।।

  • रामको लिनु नाम अरु छैन काम ।
  • पृथ्वीलाई भारी के जन्मला पापी ।
  • जय हरे राम जय हरे राम जय गोविन्द गोपाल ।
  • चारै दिनको जिन्दगी बित्दा दौडेर आउंछ काल ।।
  • भारी भयो र्पथवीलाई रावणका पापले ।
  • रुन गइन् विष्णु संग दुखीका स्वभावले ।।१।।
  • दया भयो दशरथजीका कोखीमा जन्मूंला ।
  • जन्म लिनिन् जनकदेखि सीताजी भनूंला ।।२।।
  • सीता मेरी सुन्दरीको रुप बनी जाल ।
  • आफैं आउला इन्द्रजित राउन्नको काल ।।३।।
  • दशरथलाई पुत्र नहुंदा गुरु वशिष्ठले ।
  • हुमेर अग्नि गर्भवती रानी खीरका भोगले ।।४।। नसंझेर०।।
  • कैकेयीलाई पुत्र जन्मे भरत भन्ने नाम ।
  • सुमित्रालाई लक्ष्मण चतुर कौशल्यालाई राम ।।५।।
  • जब परशयो पृथ्वीमा नारायणको पाउ ।
  • मनुष्यलाई दर्शन दिन जन्मे चुतर्बाहु ।।६।।
  • नाम कर्म ब्रतबन्ध वशिष्ठले गरे ।
  • शास्त्रहरु सब पढेर सकी धुनर्धारी भए ।।७।।
  • हातमा धनू कांधमा ठोक्रो नारिमा लिए कैंडा ।
  • घोरेल मृग तित्रा मारे एउटो मारे गैंडा ।।८।। नसंझेर०।।
  • विश्वामित्र लिन आए जनकपुरमा जाने ।
  • ताडकादि राक्षस मारी सुबाहुलाई हाने ।।९।।
  • गौतम ऋषिकी अहिल्या पत्नी इन्द्रले गरे भोग ।
  • गौतमजीले सराप दिए हजार योनिको रोग ।।१०।।
  • अहिल्या तिमी अविचारिनी म बिनु तिम्रो रहर ।
  • आफ्नू अर्काको विचार नगर्ने भइगए तिमी पत्थर ।।११।।
  • जुन दिन होला रामको औतार स्वर्गमा जान जाती ।
  • गौतमजीले हुकूम भयो रामले दिए लाती ।।१२ नसंझेर०।।