सामग्रीमा जानुहोस्

सप्तमोध्यायः: संशोधनहरू बीचको भिन्नता

===ज्ञानविज्ञानयोग=== <br> श्रीभगवानुवाच <br> मय्यासक्... को साथमा पृष्ठ शृजना भयो
 
 
पङ्क्ति १४८:
<br>
<br>
चतुर्विधा भजन्ते मां जनाः सुकृतिनोऽर्जुन ।
<br>
आर्तो जिज्ञासुरर्थार्थी ज्ञानी च भरतर्षभ (१६)
<br>
धनार्थी, पीडित, ज्ञानी, जान्न इच्छुक, अर्जुन !
<br>
यी चार कर्मकर्ता हुन्, गर्छन् भजन कीर्तन ।
<br>
<br>
तेषां ज्ञानी नित्ययुक्त एकभक्तिर्विशिष्यते ।
<br>
प्रियो हि ज्ञानिनोऽत्यर्थमहं स च मम प्रियः (१७)
<br>
तीमध्ये नित्य ज्ञानीमा पाइन्छ भाव उत्तम,
<br>
त्यसैले हुन्छ ऊ प्यारो, म हुन्छु उसको प्रिय ।
<br>
<br>
उदाराः सर्व एवैते ज्ञानी त्वात्मैव मे मतम् ।
<br>
आस्थितः स हि युक्तात्मा मामेवानुत्तमां गतिम् (१८)
<br>
उदार हुन् सबै किन्तु, ज्ञानी मेरै स्वरूप हो,
<br>
मन-बुद्धि ममा धर्ने त्यो मेरो श्रेष्ठ भक्त हो ।
<br>
<br>
बहूनां जन्मनामन्ते ज्ञानवान्मां प्रपद्यते ।
<br>
वासुदेवः सर्वमिति स महात्मा सुदुर्लभः (१९)
<br>
अनेकौं जन्म भोगेर ज्ञानी मैंसँग मिल्दछ,
<br>
श्रीकृष्ण सबमा देख्ने त्यो महात्मा छ दुर्लभ ।
<br>
<br>
कामैस्तैस्तैर्हृतज्ञानाः प्रपद्यन्तेऽन्यदेवताः ।
<br>
तं तं नियममास्थाय प्रकृत्या नियताः स्वया (२०)
<br>
आआफ्ना भोग-इच्छाले स्व-ज्ञान नासिएपछि,
<br>
आफ्नै स्वभावले लाग्छन् आआफ्नै देवका पछि ।
<br>
<br>
यो यो यां यां तनुं भक्तः श्रद्धयार्चितुमिच्छति ।
<br>
तस्य तस्याचलां श्रद्धां तामेव विदधाम्यहम् (२१)
<br>
सकामी भक्त जसले पुज्छन् देवहरू जुन,
<br>
तिनैमा उनको श्रद्धालाई सुस्थिर गर्छु म ।
<br>
<br>
स तया श्रद्धया युक्तस्तस्याराधनमीहते ।
<br>
लभते च ततः कामान्मयैव विहितान्हि तान् (२२)
<br>
कसैले पूर्ण श्रद्धाले अन्य देव पुजे पनि,
<br>
मबाटै त्यसले सारा कामना प्राप्त गर्छ नै ।
<br>
<br>
अन्तवत्तु फलं तेषां तद्भवत्यल्पमेधसाम् ।
<br>
देवान्देवयजो यान्ति मद्भक्ता यान्ति मामपि (२३)
<br>
ती अल्पबुद्धिवालाका नाश हुन्छन् सबै फल,
<br>
मिल्छन् भक्त ममा मेरा, देवमा देव–पूजक ।
<br>
<br>
अव्यक्तं व्यक्तिमापन्नं मन्यन्ते मामबुद्धयः ।
<br>
परं भावमजानन्तो ममाव्ययमनुत्तमम् (२४)
<br>
अविनाशी, सर्वश्रेष्ठ मेरो यो भाव प्राकृत,
<br>
अव्यक्तमा व्यक्ति ठान्छन् बुद्धिले हीन मानिस ।
<br>
अव्यक्त = नदेखिने, निर्गुण ।
<br>
<br>
नाहं प्रकाशः सर्वस्य योगमायासमावृतः ।
<br>
मूढोऽयं नाभिजानाति लोको मामजमव्ययम् (२५)
<br>
ढाकेर योगमायाले देखिन्न म कसैसँग,
<br>
अविनाशी अजन्मा हुँ, लोक जान्दैन, मूढ छ ।
<br>
<br>
वेदाहं समतीतानि वर्तमानानि चार्जुन ।
<br>
भविष्याणि च भूतानि मां तु वेद न कश्चन (२६)
<br>
के के भयो, के हुँदैछ, के हुनेछ भविष्यमा,
<br>
म जान्दछु सबै, किन्तु, म अज्ञात छु अर्जुन !
<br>
<br>
इच्छाद्वेषसमुत्थेन द्वन्द्वमोहेन भारत ।
<br>
सर्वभूतानि सम्मोहं सर्गे यान्ति परन्तप (२७)
<br>
इच्छा र द्वेषका सृष्टि सुखदुःखादि द्वन्द्वका-
<br>
मोहले जीव जन्मन्छन् र मर्छन् हे परन्तप !
<br>
<br>
येषां त्वन्तगतं पापं जनानां पुण्यकर्मणाम् ।
<br>
ते द्वन्द्वमोहनिर्मुक्ता भजन्ते मां दृढव्रताः (२८)
<br>
जो निष्पाप बनेका छन् पुण्यकर्म प्रभावले,
<br>
द्वन्द्व, मोहबिना भज्छन् मलाई दृढ-भावले ।
<br>
<br>
जरामरणमोक्षाय मामाश्रित्य यतन्ति ये ।
<br>
ते ब्रह्म तद्विदुः कृत्स्नमध्यात्मं कर्म चाखिलम् (२९)
<br>
गर्छन् प्रयत्न जो जन्म–मृत्यु रोग छुटाउन,
<br>
तिनै हुन् ब्रह्म, अध्यात्म, कर्म जान्ने सुधी जन ।
<br>
<br>
साधिभूताधिदैवं मां साधियज्ञं च ये विदुः ।
<br>
प्रयाणकालेऽपि च मां ते विदुर्युक्तचेतसः (३०)
<br>
मलाई देवता, यज्ञ र संसार-नियन्त्रक-
<br>
भनेर जसले चिन्छन् अन्त्यमा चिन्दछन् स्वतः ।
<br>
अन्त्यमा = मर्ने बेलामा ।
<br>
<br>
ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे ज्ञानविज्ञान योगो नाम सप्तमोऽध्यायः ।
५११

सम्पादन

"https://ne.wikibooks.org/wiki/विशेष:MobileDiff/16436" बाट अनुप्रेषित